Saturday, January 28, 2012

Kasut koyak

Gembira...
perasaan itu ku rasakan
ketika kau menjadi milikku
menyarungkan kakiku
melangkah kakiku ke gerbang ilmu

Kau menjadi teman ku
dari dini hari hingga ke petang
melindungi kakiku
tiap masa dan ketika

Kasut
ku sarungmu
di kala menuntut ilmu
tika di padang
tika di air
dan ke mana jua
terima kasih kasut

namun..
dari hari ke hari
kau kian lusuh
seakan letih bersamaku
tapakmu kian haus
warnamu kian luntur

namun...
kau tetap menemaniku walau ke mana jua
walau pernah ku hampir lemas
namun kau tetap berjasa
walau kau ku pernah ku alas bendasing lain
sebagai pelindung kakiku
namun kau tetap gagah berkhidmat kepadaku

hampir setahun kau bersamaku
berjuang bersamaku
ketika aku berjuang
di medan peperangan peperiksaan
terima kasih kasutku

Kerna sokonganmu
aku dibawa ke menara itu
semangat cekalmu menemaniku
walau koyak tapakmu
walau luntur rupamu
walau basah kakiku ketika hujan
namun kau pembakar semangatku
untuk terus meneruskan perjuanganku

Terima kasih ...kasut koyak..

(ingatanku terhadapmu kasut-2003-2004)